خانواده، مدرسه و دانشگاه نمونه های کوچکی از یک جامعه اند. در خانواده پدر و مادر، در مدرسه آموزگار و در دانشگاه استاد دانشگاه بهترین الگو برای فرزندان، دانش آموزان و دانشجویان هستند. در خانه چشم و گوش فرزندان به سوی پدر و مادر است. در مدرسه الگوی رفتاری و گفتاری دانش آموزان، معلم و آموزگار است. در دانشگاه راهنمای آینده دانشجویان استاد دانشگاه است. فرزندان در خانه و خانواده، دانش آموزان در مدرسه و کلاس درس و دانشجویان در دانشگاه بیشتر از این که به گفتار پدر و مادر، معلم و استاد دانشگاه توجه کنند، به رفتار آنها دقت کرده از رفتار آنها می آموزند. پس رفتار ما انسان ها، بهترین معلم است که با آن می توانیم دیگران را به سعادت راهنمایی کنیم و یا آنها را با رفتار خود، بدبخت دنیا و آخرت نماییم.
